21:42 wind weg, anker uit.

Na onze euforie van de ebstroom mee (+ de extra stroom mee vanuit de spuisluizen) kruisen we vanuit Den Oever over het visjagersgaatje richting het noorden. Al snel hebben we geen stroom mee meer. Maar varen we nog wel door. Naarmate de vloed harder opkomt, proberen we steeds meer de plaat op te kruipen. Daar stroomt het water minder hard overheen dan dat het door de geul heen komt.

We warmen eten op en er wordt om de beurt gegeten zodat er door gevaren kan worden. Dan gaan Maarten, Jantien en Klaas (volgens rooster) naar bed. Tetman, Nico, Maaike, Gine, Floris en Emiel varen door. En hoe enthousiast we ook zijn: het schiet geen meter op eigenlijk. Klaas en Jantien komen soms even kijken, maar ze krijgen steeds dezelfde tonnen te zien eigenlijk.

Moeten we al terug? Nee zonde van alle moeite!

Welk plan gaan we nou eigenlijk doen? Tja nog niet te zeggen. Eerst moeten we namelijk nog op een punt komen dat we iets kunnen kiezen.

De zonsondergang is prachtig, maar die twee dezelfde tonnen beginnen toch te vervelen. In het schemer tuurt Emiel steeds naar tonnen die ten opzichte van Texel wel moeten laten zien dat we vooruit blijven gaan. En dat we dus niet door de vloed mee naar het oosten worden genomen. De wind neemt af. De zeilen vallen in: Anker maar neer.

Om 21:42 is het anker neer, en halen we daarna ook maar de zeilen weg. We proberen niet te denken aan de rest van de vloot die met stroom en wind mee langs de afsluitdijk zijn gegaan.

En nu? Eigenlijk is het wachten op wind. Waar dan ook vandaan. En dan?…