De tocht naar Den Oever

Woensdagmiddag tot donderdagavond.

Donderdag eind van de ochtend: het paard van Marken

De Silveren Maen moet van haar ligplaats in Huizen naar het startpunt in Den Oever komen. Een tocht die schipper Nico Feddes en dochter Maaike Feddes op zich nemen. Twee dagen varen is het. Hopelijk kan er gezeild worden. Maar waarschijnlijk zal er ook een stuk op de motor gevaren moeten worden vanwege de wind.

Woensdag, net vertrokken uit Huizen.

Na een uurtje varen op de motor (want pal tegen de wind in), komen de eerste buien al in zicht. ‘Doe het luik maar dicht en blijf maar binnen pap, en komt een bui aan.’ En wat voor een! Hagel, zulke harde regen dat de volgende ton van de vaargeul nog maar net te zien is en windstoten van 36 knopen. Maaike krijgt een dikke waterdichte handschoen en trekt haar kin haar kraag in. Zo waait de bui zonder al te veel problemen wel over.

Woensdagmiddag: regen en windstoten van 36 knopen (is windkracht 8!)

Als de Hollandse brug in zicht komt, is de bui gelukkig overgetrokken. Maar goed ook, want de mast van de Silveren Maen steekt zo hoog dat we niet onder de brug door kunnen zonder (half) te strijken. Nico komt droog aan dek en begint met het strijken. Maar bij de brug aangekomen blijken er hoge golven te staan. Zo lang mogelijk wachten met strijken, en dan snel er onderdoor en weer omhoog. De golven beuken tegen het schip aan terwijl de mast weer omhoog gaat. En het zorgvuldig droog gehouden pak van de schipper spat compleet nat. So much for staying inside

Er wordt besloten niet verder meer te varen, en bij eiland het Hooft te blijven liggen voor de nacht.

Donderdagochtend vaart de Silveren Maen verder richting het noorden. De zeilen worden gehesen. Maar dat is in het begin van de dag vooral voor de sier, want erg waaien wil het nog niet. Met de stuurautomaat aan, vaart het schip een rechte lijn richting het Paard van Marken. De wind is wisselvallig. Voornamelijk vanuit zuid, en dan niet zoveel. Maar soms in een bui ineens vanuit het westen. De koers richting het Paard is voor de wind. Dus het is uitkijken voor de gijp.

Donkere wolken boven het Paard voorspellen: zometeen wind en misschien ook regen en hagel.

De bui die we boven het Paard zagen hangen, bereikt ons vlak nadat we het Paard gepasseerd zijn. Ineens komt de wind niet meer uit het zuiden, maar uit het noord-noord-oosten. Gelukkig maar dat we vandaag nog gewoon van de motor gebruik mogen maken met dit soort gekke winden. Op de route naar Enkhuizen zien we prachtige luchten om ons heen. Op bakboord strakblauw,  op stuurboord dreigend grijs en rechtvooruit bewolkt.

Om 13:30 zijn we de sluis bij Enkhuizen door, en kunnen we weer zeil hijsen. En voor het eerst kan de motor uit! De laatste 17 mijl scheren we met 6 knopen richting Den Oever. Voor 17:00 komen we de haven op zoet binnen. Want daar hebben ze lekkere douches. Dus vanavond lekker warm douchen en dan morgenochtend door de sluis naar zout.

En dan nu de kachel aan. Want poh poh poh, wat is het koud.

Eén reactie op “De tocht naar Den Oever”

  1. succes! En wat een gave foto van het Paard, Ella

    Like

Plaats een reactie

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag